شما را سفارش مى‏کنم به ترسیدن از خدا ، و اینکه دنیا را مخواهید هر چند دنیا پى شما آید ، و دریغ مخورید بر چیزى از آن که به دستتان نیاید ، و حق را بگویید و براى پاداش آن جهان کار کنید ، و با ستمکار در پیکار باشید و ستمدیده را یار .

شما و همه فرزندانم و کسانم و آن را که نامه من بدو رسد ، سفارش مى‏کنم به ترس از خدا و آراستن کارها ، و آشتى با یکدیگر ، که من از جدّ شما ( ص ) شنیدم که مى‏گفت : « آشتى دادن میان مردمان بهتر است از نماز و روزه سالیان » . خدا را خدا را در باره یتیمان ، آنان را گاه گرسنه و گاه سیر مدارید  ، و نزد خود ضایعشان مگذارید . و خدا را خدا را همسایگان را بپایید که سفارش شده پیامبر شمایند ، پیوسته در باره آنان سفارش مى‏فرمود چندانکه گمان بردیم براى آنان ارثى معین خواهد نمود . و خدا را خدا را درباره قرآن مبادا دیگرى بر شما پیشى گیرد در رفتار به حکم آن . و خدا را خدا را در باره نماز ، که نماز ستون دین شماست . و خدا را خدا را در حق خانه پروردگارتان ، آن را خالى مگذارید چندان که در این جهان ماندگارید ، که اگر حرمت آن را نگاه ندارید به عذاب خدا گرفتارید . و خدا را خدا را در باره جهاد در راه خدا به مالهاتان و به جانهاتان و زبانهاتان بر شما باد به یکدیگر پیوستن و به هم بخشیدن . مبادا از هم روى بگردانید ، و پیوند هم را بگسلانید . امر به معروف و نهى از منکر را وامگذارید که بدترین شما حکمرانى شما را بر دست گیرند آنگاه دعا کنید و از شما نپذیرند . پسران عبد المطلب نبینم در خون مسلمانان فرو رفته‏اید و دستها را بدان آلوده و گویید امیر مؤمنان را کشته‏اند بدانید جز کشنده من نباید کسى به خون من کشته شود .

 (نهج البلاغه – نامه 47 – ترجمه دکتر سید جعفر شهیدی – صفحات 320 و 321 )