على بن یقطین در ظاهر از مقربان و نزدیکان هارون الرشید و در باطن، از شیعیان و محبین امام موسى کاظم (علیه السلام) بود. او پیوسته در خفا با امام کاظم (علیه السلام) مکاتباتی داشت،خمس مال خود و هر طرفه و تبرکى که بدست می آورد برای امام (علیه السلام) به سوی مدینه روانه می کرد.
روزی هارون الرشید به على بن یقطین خلعت هاى فاخری هدیه داد که در میان آنها، بالاپوشی وجود داشت که تمامى آن را به طلا بافته بودند و آن بالاپوش، مخصوص خلفا بود و کسى دیگر از آن جنس در اختیار نداشت.
على بن یقطین آن بالاپوش را به همراه هدایایی دیگر برای امام کاظم (علیه السلام) به مدینه فرستاد. وقتی فرستاده های او نزد امام (علیه السلام) رسید، آن حضرت همه را قبول کرد؛ ولی آن بالاپوش را برگردانید و برای او نوشت که، “این بالاپوش را نیکو محافظت کن که او پس از این، شأن و حکایتى خواهد داشت.”
مدتی گذشت. على بن یقطین خدمتکاری داشت که یک روز، نزد هارون الرشید رفت و به او گفت: “على بن یقطین از شیعیان امام کاظم (علیه السلام) است و خمس مال خود را هر سال برای امام (علیه السلام) ارسال می کند و از جمله، آن بالاپوش را که خلیفه به او داده بود، برای امام کاظم (علیه السلام) فرستاده است.”
هارون گفت: “اگر بالاپوش را فرستاده باشد، درست است که او شیعه موسی بن جعفر (علیه السلام) است.”
لذا به سرعت على بن یقطین را احضار کرد و گفت: “آن بالاپوش را که به تو دادم، کجا بردى؟”
علی بن یقطین گفت:” به آن مشک زده ام و آن را در صندوقی نهاده ام و هر صبح، صندوق را مىگشایم و آن را بر چشم و سرم مى مالم و دوباره در جای خودش قرار می دهم.”
هارون گفت:” آن را بیاور.”
در این هنگام، هارون فرمان داد که به خانه علی بن یقطین بروند و آن صندوق را بیاورند. وقتی آن صندوق را آوردند و باز کردند، آن بالاپوش را دیدند که در نهایت تعظیم در صندوق است. هارون خوشش آمد و علی بن یقطین را تحسین کرد.
و بدین صورت، کرامت حضرت امام کاظم (علیه السلام) و مهربانی او، بر علی بن یقطین آشکار شد.
این روایت نشان می دهد که امام (علیه السلام) همیشه بر احوال شیعیان و موالیان خود مطلع و ناظر بوده و در سختی ها از آنها مراقبت مىفرمود …
« برگرفته از کتاب ” کشف الغمه فى مناقب الائمه “، تألیف علی بن عیسی اربلی (با اندکی تلخیص و اضافات) »
