«آزار دردانه رسول؟» 

مردم همه از جایگاه ویژه او نزد پیامبر مطلع بودند، بارها از رسول خدا) صلی الله علیه و آله و سلم( شنیده بودند که می‌فرمود:

“فاطمه، پاره ی تن من است؛ هر کس او را بیازارد مرا آزرده است.”¹

و سرنوشت ایذا کنندگان خدا و رسول) صلی الله علیه و آله و سلم(  را هم قرآن با کمال صراحت مشخص کرده بود:

“آزار دهندگان خدا و رسول، ملعون دنیا و آخرتند و عذاب خوارکننده ای در سر راه آن هاست.”²

آن روز که رسول خدا) صلی الله علیه و آله و سلم (این سخن را فرمود، برای مردم جای تعجب بود که مگر ممکن است کسی (یا کسانی) فاطمه) سلام الله علیها (را بیازارد .این گفتار رسول، یک اخبار غیبی بود و هم هشدار می‌داد که پس از من جریان ایذای فاطمه) سلام الله علیها (پیش خواهد آمد و هم به مردم، آگاهی می‌داد که اگر روزی فاطمه) سلام الله علیها ، با این حرمتی که نزد من و خدا دارد، در مقابل کسانی ایستاد و اظهار خشم و نارضایی کرد، بدانید که آنها ملعون خدا و رسولند و اهلیت حکومت بر مردم را ندارند.

 و لذا پس از رحلت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم(، وقتی فاطمه) سلام الله علیها (دید ظالمان تیشه به ریشه دین می‌زنند و در حال پایه‌ریزی بدعتی بزرگ در عالم اسلام هستند، مسئله جانشینی و وصایت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم( را که انتخابی الهی و اعلام شده توسط پیامبر خدا بود، به انتخابی سیاسی بدل کرده اند و برای رسیدن به مقاصدشان از هیچ ظلمی هم فروگذار نمی‌کنند تا آنجا که نه تنها حرمت خانه اهل بیت اورا نگه نمی‌دارند، حتی فدک را که یادگار پیامبر بزرگوار (صلی الله علیه و آله و سلم( به ایشان بود به زور و برای مقاصد سیاسی خود غصب کرده‌اند، احساس کرد که امروز، روز اظهار خشم و اعلام عدم رضایت از راه و رسم آنهاست و پدر او را برای چنین روزی ذخیره کرده تا به دفاع از حریم دین و ولایت برخیزد.

 به همین جهت در موقعیت‌ های مختلف نارضایتی و خشم خود را از اعمال آنان به صراحت اعلام کرد، از جمله در عیادت زنان مدینه به آنها گفت: “به خدا قسم صبح کرده ام درحالی که از دنیای شما منزجر و نسبت به مردانتان خشمگینم.” و نیز با قلبی اندوه‌بار و جسمی رنجور، به مسجد آمد و در مجمع عمومی مهاجر و انصار، سردمداران حکومت را به صحنه محاکمه علنی کشید و آن خطبه ی بسیار پرمحتوا و کوبنده را انشاء فرمود. در جایی از خطبه با خطابی توبیخ‌آمیز به گروه انصار از امت فرمود:

“ای گروه جوانمردان! ای بازوان توانمند ملّت و حامیان اسلام! این چه چشم‌ پوشی و نادیده‌گرفتنی است که شما در حق من روا میدارید؟ این چه تغافلی است که در برابر ستمی که بر من وارد شده از خود نشان میدهید؟ آیا پدرم رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نمی‌فرمود: احترام هر کس را باید در مورد فرزندانش هم نگاه داشت؟”³و⁴

آری دردانه رسول) صلی الله علیه و آله و سلم( آنگاه که آینده اسلام را در خطر می‌دید، با کلمات آتشین خود، خشم و آزردگی خویش را به صورت علنی از بدعت‌ها و انحرافاتی که سردمداران حکومت در عالم اسلام پایه‌گذاری کرده بودند علی‌الخصوص در مسئله جانشینی و وصایت پیامبر اکرم ) صلی الله علیه و آله و سلم(، به همگان اعلام کرد. باشد که مردم زمانه لختی به فکر فرو روند که آیا کسانی که موجب آزار خداوند، رسول او و یگانه دختر رسول اویند، شایستگی تکیه بر مسند پیامبر را دارند؟

(برگرفته از کتاب “زهرای بتول راز پنهان رسول”، تألیف “سید محمد ضیاءآبادی”)

سایت رشد، 3 جمادی الثانی، سالروز شهادت مظلومانه

بانوی دو عالم، پاره تن رسول خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم)،

حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)

را بر تمام مسلمانان جهان، به خصوص شما دوست گرامی تسلیت می گوید.

1395/12/12

پاورقی‌ها:

1. 1- قال رسول اللّه (صلى الله علیه وآله): “فاطِمَه بَضْعَهٌ مِنّی مَنْ آْذاهَا فَقَدْ آذانِی.” السنن الکبرى ج 10 باب من قال: لا تجوز شهاده الوالد لولده، ص 201؛ کنز العمّال، ج 13، ص 96؛ نور الأبصار، ص52؛ ینابیع المودّه، ج 2، ص 322.
2. 2- سوره احزاب، آیه 57.
3. 3- دلائل الامامه، ص 109.
4. 4- “یا مَعْشَرَ الْفِتْیَهِ وَ أَعْضادَ الْمِلَّهِ وَ حَضَنَهً الإسْلامِ. ما هذِهِ الْغَمیزَهُ فی حَقّی؟ وَ السِّنَهُ عَنْ ظُلامَتی؟ أَما کانَ رَسُولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله و سلم أَبی یَقُولُ: اَلْمَرْءُ یُحْفَظُ فی وُلْدِهِ”.